انواع گیربکس خودرو و نوع کارکرد آنها :گیربکس خودرو یکی از مهم ترین اجزای یک وسیله نقلیه است. این چیزی است که نیرو را از موتور به چرخ ها منتقل می کند.
انواع گیربکس خودرو و نوع کارکرد آنها
انواع گیربکس خودرو وجود دارد که برخی از آنها اتوماتیک هستند، در حالی که گیربکس های دستی در خودروهای دنده چوبی به راننده نیاز دارند
تا مراحل اضافی را برای عملکرد موثر خودرو انجام دهد. گیربکس در خودرو کجا قرار دارد؟ به طور معمول، یک گیربکس بر روی شاسی یک وسیله نقلیه در جلو نصب می شود.
اگر در مورد نحوه عملکرد یک انتقال تعجب کرده اید، این فرآیند بسته به نوع انتقال متفاوت است.
هر نوع گیربکس که باشد، پاسخ به آنچه که گیربکس انجام می دهد این است که با کاهش سرعت و افزایش سرعت خودرو، نسبت دنده بین چرخ های محرک و موتور را تنظیم کند.
نحوه کارکرد گیربکس خودرو
هنگامی که یک وسیله نقلیه متوقف می شود، گیربکس موتور را از چرخ های محرک جدا می کند تا زمانی که چرخ ها در حرکت نیستند، موتور بتواند در حالت آرام آرام بماند.
گیربکس ها همچنین شتاب گیری سریع از یک توقف را امکان پذیر می کنند و موتور را قادر می سازند تا در زمانی که خودرو با سرعت ثابت رانندگی می کند،
آهسته تر کار کند تا فرسودگی آن کاهش یابد.
گیربکس های دستی
گیربکس های دستی دارای یک پدال کلاچ و یک شیفتر هستند که راننده از آن برای تعویض دستی دنده استفاده می کند. این نوع گیربکس ها شامل مجموعه ای از چرخ دنده ها در امتداد یک جفت شفت هستند که به آنها شفت ورودی و خروجی می گویند.
گیربکس دستی چگونه کار می کند؟
با گیربکس دستی، راننده باید دنده مناسب را انتخاب کرده و کلاچ را درگیر یا جدا کند.
گیربکس از یک فلایویل، صفحه فشار و کلاچ برای درگیر شدن و جدا کردن موتور از جعبه دنده استفاده می کند.
فلایویل و صفحه فشار به موتور متصل می شوند. کلاچ بین آنها قرار می گیرد و به شفت ورودی انتقال داده می شود.
اصطلاح “فشار در کلاچ” به معنای آزاد کردن صفحه فشار است که کلاچ را از موتور جدا می کند. هر بار که تغییر می دهید، ابتدا باید کلاچ را فشار دهید.
انواع مختلفی از گیربکس های دستی
گیربکس دستی دو کلاچ
این گیربکس از دو کلاچ استفاده می کند که می تواند خیس یا خشک باشد یک کلاچ دنده های یکنواخت (2، 4 و 6) را کار می کند. کلاچ دیگر با دنده های فرد (1، 3، 5 و معکوس) کار می کند.
گیربکس های دوکلاچه در خودروهای قدیمی رایج بود و هنوز هم در خودروهای مسابقه ای مدرن یافت می شود.
با گیربکس‌های دستی خودکار دوکلاچه امروزی، که گاهی اوقات گیربکس دو کلاچه یا گیربکس دوکلاچه نامیده می‌شود،
یک کامپیوتر درگیری کلاچ و تعویض دنده را کنترل می‌کند و فاصله بین گیربکس دستی و اتوماتیک را پر می‌کند.
گیربکس دستی غیرهمگام
اولین گیربکس های دستی غیرهمگام یا “غیر همگام” بودند. آنها را سنگ شکن نیز می نامیدند زیرا رانندگان دنده ها را با هم آسیاب می کردند و سعی می کردند آنها را مشبک کنند.
کامیون ها در اوایل دهه 1960 از این نوع گیربکس استفاده می کردند زیرا این گیربکس ها بسیار قوی بودند.
گیربکس دستی مشبک
گیربکس های مشبک هماهنگ/مستمر دنده خوشه ای، دنده محرک و دنده های میل اصلی را دائماً در حرکت نگه می دارد.
این نوع گیربکس ها از لنت ها برای کاهش سرعت دنده ها استفاده می کنند. این کار نیاز به عملکرد دو کلاچ را از بین می برد.
جهت خرید گیربکس کامل پراید کلیک کنید
جهت خرید گیربکس پژو 405 XU7 کلیک کنید
گیربکس دستی خودکار
گیربکس اتوماتیک که گاهی به آن AMT نیز گفته می شود، یک گیربکس دستی با کامپیوتری است که دنده و کلاچ را کنترل می کند. AMT در کامیون های سنگین استفاده می شود.
گیربکس دستی تک کلاچ
گیربکس تک کلاچ یک گیربکس دستی است که کامپیوتر دنده و کلاچ را کنترل می کند. تعویض دنده و کنترل کلاچ می تواند الکتریکی، هیدرولیک یا الکتروهیدرولیک باشد.
محبوبیت گیربکس های تک کلاچه کمرنگ شد زیرا دوکلاچه ها قادر به کنترل افزایش گشتاور بودند.
گیربکس دستی پیش انتخابگر
پیش انتخابگر یک گیربکس دستی با کنترل دنده خلاء یا هیدرولیک بود که بیشتر در دهه 1930 تا اوایل دهه 1950 استفاده می شد.
برخی از پیش انتخاب کنندگان از نوارها و چرخ دنده های سیاره ای استفاده می کردند. اصولاً هر دنده جلو انتخاب می شد، دفعه بعد که کلاچ درگیر می شد به آن دنده تغییر می داد.
گیربکس های اتوماتیک
گیربکس اتوماتیک چگونه کار می کند؟ تفاوت اصلی گیربکس اتوماتیک با گیربکس دستی این است که با گیربکس اتوماتیک، فرآیندی که یک گیربکس دستی را نیرو می دهد
در خود گیربکس اتفاق می افتد. گیربکس های اتوماتیک معمولاً از کلاچ استفاده نمی کنند. در عوض، گیربکس اتوماتیک برای تعویض دنده به مبدل گشتاور متکی است.
اولین گیربکس اتوماتیک، که بیشتر شبیه یک گیربکس نیمه اتوماتیک بود، زیرا هنوز کلاچ داشت، از اوایل دهه 1900 به نوعی وجود داشت.
اولین گیربکس اتوماتیک واقعی که در یک خودروی تولیدی استفاده شد، هیدروماتیک بود، در یک اولدزموبیل 1939 برای مدل سال 1940. مخترع، ارل اوری تامپسون بود.
اکثر SUV ها و کامیون های بزرگ دارای گیربکس های اتوماتیک سنتی هستند. در اینجا برخی از اصطلاحاتی که معمولاً با گیربکس های اتوماتیک مرتبط هستند آورده شده است.
گیربکس دنده مستقیم:
گیربکس دنده مستقیم که DSG نیز نامیده می شود، دارای دو دنده است.
گیره هایی که به طور متناوب در تعویض دنده جدا می شوند. DSG ها شتاب نرم و جابجایی سریع را فراهم می کنند.
تیپترونیک: گیربکس تیپ ترونیک امکان جابجایی گیربکس اتوماتیک را به صورت دستی از طریق شیفتر و/یا کنترل های فرمان می دهد.
اشکال این است که اگر گیربکس خارج از پارامترهای تنظیم شده باشد، رایانه حالت دستی را لغو می کند/اجازه نمی دهد.
گیربکس هیدرولیک:
هیدرولیک فشار/سیال درون گیربکس اتوماتیک است.
ماشین های برقی چطور؟ سیستم های تک دنده در وسایل نقلیه الکتریکی استفاده می شود.
باند قدرت یک موتور الکتریکی مهندسان را قادر می سازد تا از گیربکس های تک سرعته فشرده برای انتقال نیرو به چرخ های محرک استفاده کنند.
این می تواند با موتور یکپارچه شود یا یک پیچ و مهره باشد.
گیربکس های CVT
گیربکس های متغیر پیوسته که CVT نامیده می شوند، گیربکس های مبتنی بر قرقره هستند که عمدتاً در خودروهای کوچک با موتورهای کوچک استفاده می شوند.
از CVT ها برای سال ها در ماشین های برف، ATV و ساید بای ساید استفاده می شود. آنها همچنین اخیراً در خودروهای هیبریدی محبوب شده اند.
راه‌اندازی اولیه یک درایو کوچک اولیه و یک کلاچ بزرگ ثانویه است که یک تسمه یا زنجیر برای اتصال این دو دارد.
تسمه یا زنجیر در درایو اولیه پایین می‌نشیند و در درایو ثانویه در حالت توقف بالا می‌نشیند.
با افزایش سرعت، درایو اولیه منقبض می‌شود و باعث می‌شود تسمه یا زنجیر به سمت بالا راه برود،
در حالی که در همان زمان ثانویه منبسط می‌شود و باعث می‌شود تسمه یا زنجیر پایین بیاید.