سیلندر 1 در مقابل سیلندر 2 (نحوه یافتن سنسورهای اکسیژن) :در طول دهه 1970، خودروسازان داخلی شروع به تجهیز وسایل نقلیه خود به مجموعه ای از اجزای جدید و نوآورانه کردند که هدف آنها کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بود. این امر در پاسخ به نظارت جدید دولت در آن دوره، که شامل اجرای چندین دستورات آگاهانه از محیط زیست بود، رخ داد.
سیلندر 1 در مقابل سیلندر 2 (نحوه یافتن سنسورهای اکسیژن)
با پیشرفت چنین فناوری، تعدادی سنسور برای ارائه بازخورد مستقیم در مورد کارایی عملیاتی سخت افزار آلایندگی خودرو طراحی شد. این به ویژه شامل معرفی سنسورهای اکسیژن یا اکسیژن بود. حسگرهایی از این نوع این امکان را برای ECM/PCM خودرو ایجاد می‌کنند تا بین شرایط ناب/غنی تمایز قائل شوند.
بیشتر بخوانید: اندازه سوراخ واشر سرسیلندر چقدر باید باشد
با این حال، حتی امروزه، بسیاری از رانندگان با سوالاتی در مورد جهت گیری و عملکرد حسگرهای اکسیژن متعدد خودرو مواجه می شوند. به طور خاص، موضوع شناسایی یک سنسور اکسیژن خاص، بر حسگرهای همراه آن، اغلب زیر سوال می رود. خوشبختانه، این فرآیند بسیار کمتر از آن چیزی است که ممکن است تصور شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه مکان یابی حسگرهای اکسیژن و همچنین ارزش ارائه شده توسط درک چنین اطلاعاتی، ادامه مطلب را بخوانید.
سیلندر 1 در مقابل سیلندر 2
هنگام مشخص کردن مکان یک سنسور اکسیژن خاص از دو نام خاص استفاده می شود. اولین مورد مربوط به سیلندر موتوری است که یک سنسور اکسیژن با آن مطابقت دارد.
هنگامی که با موتورهای پیکربندی “V” سروکار دارید، یک طرف خاص “V” به عنوان سیلندر 1 و دیگری به عنوان سیلندر 2 در نظر گرفته می شود.
تعیین ترتیب عددی این سیلندرهای موتور به آگاهی از محل قرارگیری سیلندر شماره 1 موتور بستگی دارد. به عنوان مثال، بسیاری از موتورهای V8 با سیلندرهای #1، #3، #5، و #7 در یک طرف (سیلندر 1) چیده شده‌اند، در حالی که سیلندرهای #2، #4، #6 و #8 در سمت دیگر قرار دارند. (سیلندر 2).
صرف نظر از این، اصطلاح “سیلندر 1” برای توصیف سیلندر موتور که سیلندر اول را در خود جای داده است، استفاده می شود.
برخی از موتورها در امتداد بلوک‌های خود برچسب‌گذاری شده‌اند و داده‌هایی را در مورد جهت سیلندر موتور در اختیار مصرف‌کنندگان قرار می‌دهند. در موارد دیگر، هنگام تلاش برای تعیین یک سیلندر موتور از دیگری، ممکن است لازم باشد متون خدمات مخصوص کارخانه را برای خودروی خاص خود بیابید.
مکان های سنسور اکسیژن
دومین نام مورد استفاده برای توصیف مکان سنسور اکسیژن یک وسیله نقلیه به جهت گیری بالادست در مقابل جهت پایین دست آن مربوط می شود.
در اکثر مواقع، اگزوز خودرو دارای دو سنسور اکسیژن مستقل برای هر سیلندر موتور است. یکی از این دو سنسور قبل از (بالا دست) ورودی کاتالیزور اگزوز خودرو قرار می گیرد، در حالی که دیگری در عقب (پایین دست) همین کاتالیزور قرار می گیرد.
به عبارت ساده تر، اصطلاحات بالادست/پایین دست برای توصیف موقعیت سنسور اکسیژن خودرو به کاتالیزور اگزوز، با در نظر گرفتن جهت جریان اگزوز استفاده می شود. با تصور کردن اگزوز یک وسیله نقلیه به عنوان یک نهر روان، این به راحتی قابل درک است.
مبدل کاتالیزوری یک وسیله نقلیه بعد از سنسور اکسیژن “بالادست” یک سیلندر موتور خاص و در عین حال قبل از سنسور اکسیژن “پایین دست” در همان ساحل قرار می گیرد.
مکان های سنسور اکسیژن
سنسور اکسیژن یک وسیله نقلیه (سیلندر 1، سنسور 1) در جلو یا بالادست مبدل کاتالیزوری در سیلندر قرار می گیرد که مطابق با اولین سیلندر موتور است.
این به دلیل این واقعیت است که سیلندر 1 نماینده سیلندر شماره 1 موتور است، در حالی که سنسور 1 به عنوان یک علامت بالادست عمل می کند.
سیلندر 1 سنسور 2 مکان
حسگر اکسیژن یک وسیله نقلیه (سیلندر 1، سنسور 2) در پشت یا پایین دست مبدل کاتالیزوری در سیلندر قرار می گیرد که مطابق با اولین سیلندر موتور است.
این به دلیل این واقعیت است که سیلندر 1 نماینده سیلندر شماره 1 موتور است، در حالی که سنسور 2 به عنوان یک نامگذاری پایین دست عمل می کند.
مکان سنسور سیلندر 1 و 2
حسگر اکسیژن یک وسیله نقلیه (سیلندر 2، سنسور 1) در جلو یا بالادست مبدل کاتالیزوری در سیلندر قرار می گیرد که مطابق با سیلندر دوم موتور است.
این به دلیل این واقعیت است که سیلندر 2 نماینده سیلندر شماره 2 موتور است، در حالی که سنسور 1 به عنوان یک علامت بالادست عمل می کند.
مکان سنسور سیلندر 2
حسگر اکسیژن یک وسیله نقلیه (سیلندر 2، سنسور 2) در پشت یا پایین دست مبدل کاتالیزوری روی سیلندر قرار می گیرد که مطابق با سیلندر دوم موتور است.
این به دلیل این واقعیت است که سیلندر 2 نماینده سیلندر شماره 2 موتور است، در حالی که سنسور 2 به عنوان یک نامگذاری پایین دست عمل می کند.
آیا در هر طرف بیش از دو سنسور اکسیژن وجود دارد؟
در بیشتر موارد، بیش از دو حسگر اکسیژن در هر سیلندر وجود نخواهد داشت. این از این واقعیت ناشی می شود که همه موتورها به یک سنسور اکسیژن در هر انتهای هر کاتالیزور مورد استفاده نیاز دارند. بنابراین موتورهای پیکربندی “V” در مجموع از چهار حسگر اکسیژن مجزا استفاده می کنند ارائه بازخورد به PCM/ECM خودرو.
بیشتر بخوانید: خرابی سوئیچ ایمنی خنثی (و هزینه تعویض)
در یک نکته جانبی، موتورهای چهار سیلندر تقریباً همیشه فقط از دو سنسور اکسیژن جداگانه استفاده می کنند. این به دلیل این واقعیت است که موتورهای این پیکربندی تنها دارای یک سیلندر موتور هستند و بنابراین از یک کاتالیزور واحد استفاده می کنند. این بدان معنی است که فقط یک سنسور اکسیژن بالادست و یک سنسور اکسیژن بالادست مورد نیاز است.
نحوه یافتن سنسور اکسیژن از طریق ابزار اسکن OBD2
همچنین می توان از ابزار اسکن OBD2 برای تعیین محل دقیق یک ابزار اسکن خاص استفاده کرد. انجام این فرآیند بسیار آسان است و تنها چند دقیقه طول می کشد. علاوه بر این، مکان یابی سنسور اکسیژن با این ابزار یک روش کاملاً اثبات شده است که با از بین بردن هر گونه احتمال جایگزینی اشتباه حسگر اکسیژن اشتباه، در هزینه و تلاش صرفه جویی می کند.
سیلندر 1 در مقابل سیلندر 2
قبل از تلاش برای یافتن یک سنسور اکسیژن خاص، مطمئن شوید که احتراق خودروی شما در موقعیت “روشن” قرار گرفته است و ابزار اسکن OBD2 در پورت مربوطه آن قرار داده شده است. در این مرحله، می‌توانید همزمان با مرور کدهای فعال ثبت‌شده در ابزار اسکن، هر سنسور اکسیژن را یکی یکی جدا کنید.
همانطور که یک سنسور اکسیژن قطع می شود، یک کد “باز” یا “ولتاژ بالا” باید با تعیین مکان سنسور مربوطه ارائه شود. با وصل مجدد این سنسور و چرخاندن جرقه خودرو، این DTC باید حذف شود.
به این ترتیب، می توانید به قطع اتصال هر سنسور (یکی در یک زمان) ادامه دهید تا زمانی که حسگر مورد نظر خود را به طور مثبت شناسایی کنید.
بیشتر بخوانید: روغن گیربکس را بیش از حد پر نکنید؟